۩۞۩ گذرگاه عاشقی ۩۞۩

و خداوند عشق را آفرید...

۩۞۩ گذرگاه عاشقی ۩۞۩

و خداوند عشق را آفرید...

... شاعر و فرشته ...

 

شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند .

فرشته پری به شاعر داد و شاعر شعری به فرشته .

شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و

شعر هایش بوی آسمان گرفت

وفرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه

عشق گرفت .

خدا گفت : دیگر تمام شد .

دیگر زندگی برای هر دوتاشون دشوار می شود .

زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود ، زمین برایش کوچک است

و فرشته ای که مزه عشق را بچشد ، آسمان .

نظرات 4 + ارسال نظر
ف.م سه‌شنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 04:12 ب.ظ

سلام مهربون!

قشنگ نوشتی و عمیق....
یاحق!

ری را سه‌شنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 06:04 ب.ظ http://www.riraa.com

سلام
نمی دونم چرا وقتی میام به این وبلاگ آرامش تمامی وجودم رو می گیره
اگه بگم روزی ۳ ساعت رو وبلاگ شما می گذرونم باور نمی کنید
من آپ کردم
منتظرتم بیا

مانا چهارشنبه 20 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 08:08 ق.ظ http://bandeiekhoda.blogsky.com

سلام...چقدر خوشحال شدم که بمن سر زدید و زحمت خوندن بخودتون دادید ...باعث سرافرازی است که لینک شما رو داشته باشم...متن بسیار زیبا و بامعنی گذاشته اید .ارزوی موفقیت دارم

سایه یکشنبه 24 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 06:14 ب.ظ http://www.sayehegham.blogfa.com

هزار بهانه جور کردیم تا دیگر بهانه هم نباشیم

غافل از اینکه ...

گریه‌های بی بهانه بر خاک می‌ریزند

و ...

گریه‌های بهانه دار بر شانه

و این تفاوت زمین و آسمان است !!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد